dün üç arkadaş Kadıköy'deydik. işten geç çıktığım için biraz yorgundum ama uzun zamandır görmediğim arkadaşlarımla bir şeyler içer eve dönerim, hem de sohbet etmiş oluruz diyordum. gittim, vakit geçirdik ama onları hiç özlemediğimi, hayatımda eksikliklerinin olmadığını farkettim. hepimiz telefona kitlendik. ne kadar sosyal medya varsa hepsine tekrar tekrar baktım, baktık. resmen konuşacak bir şeyimiz kalmamış. aslında eskiden ne güzeldik. hep birlikteydik. planlar, geziler, şuraya mı gitsek diyip, plansız bir anda yola çıkmalar.
neden böyle oluyor diye düşündüm eve gidene kadar, bulamadım.
