hayatta başka bir yerde yaşanması mümkün olmayan anılar yaşamaktır varoşlarda çocuk olmak. sokaktan geçerken yukarıdaki teyzeler bakkala göndermek için "küçüüüük!" diye seslenir sana. bazen umarsızca geçer gidersin; bazen gönlün elvermez. bakkala gidip leblebi tozu alırsın ve bu yüzden sizin bakkalı çok seversin; çünkü amcanların oturduğu o kocaman yerde yoktur onlardan. yaptığın maçlarda yeni terimler üretirsin; öyle ki çektiğin şutlar direk üstü diye gol olmaz; direk üstü vardır çünkü kalen yoktur. tenekeleri aşınca plastik top alırsın. başka mahalleden çocuklar futbol topuyla gelir ve dalga geçer sizinle. bu yüzden para toplayıp ortak bir top alırsınız. en iyi oynayanın evinde kalır o top. bu ve buraya sığmayacak bir sürü şeydir varoşlarda çocuk olmak. buraya sığsa da yazmaya yetecek kadar gözyaşının olmadığı bir şeydir varoşlarda çocuk olmak. ama her şeye rağmen; başka bir yerde yaşayamayacağın anılardır varoşlarda çocuk...
