Günlük elli kelimeyi geçmeyen dağarcıkla konuşmaya çalışan, şiiri salt alt alta gelen cümleler yığını olarak gören günümüz zihniyetinin hezeyanı. Şiir öncelikle bir dilin sınırlarını belirler ve hacminin genişlemesini sağlar. Bir şeyi, bir insanı veya bir düşünceyi sevmeyip bunu kin ile güden insanların olduğu bir çağda şiir okumak insan olmak adına bir tepkidir.