Giriş cümlesinde anlatıcısı "Ben", birinci tekil şahıs olan roman. Ama ikinci bölüme geçildiğinde bir anda anlatıcı değişir ve üçüncü tekil şahısa döner. Peki yusuf atılgan bunu neden yapar? Her şeyin dışındayken özgünlüğünü, özgürlüğünü barındıran insan bir hikayenin içine girişinde kendini belirsizleştirir. Bu sefer kim olduğunun bir önemi kalmaz. Aylaklık da bir yanıyla bu kendilik hali için geçerlidir.
