dünya tatlısı kedi sevdalısı öykü yazarı. ankarada batıkentte oturur. biraz pasaklıdır ama yüzündeki o tatlı gülümseme herşeyi ak pak eder. ankarada'ki günlerimde kendini ziyarete giderdim, dilediği gibi yazan bir yazar, öyle populerite peşinde falan değil.
madımak ötelinde ölümle burun buruna gelmiş. hastanede kendine geldiğinde bu olayla alakalı hiç bir şey hatırlıyamaz olmuş.
çok düşündüm acaba neden unuttu herşeyi, neden bu kadar içten yazılar üretebilen beyni sildi herşeyi diye.
daha sonra kendimce bir cevap buldum. bize yakışmayan şeyi hatırlamanın anlamı ne. yakıldı insanlar bir hiç için sivasta. ister müslüman olsun ister ateist olsun, ister alevi olsun. insanlar diri diri yakıldı bir otelde, bu anı hatırlamak memleketin bir utancını hatırlamak değilmi.
belki bu utancı bizleri yakıştıramadığı için hatırlamıyordur.
