iki türlü bakabiliriz duruma aslında.
birincisi ortama güzel bir bayan geldigi zaman erkeğin özüne dönmesi
ikincisi ortama güzel bir bayan geldigi zaman erkeğin kendinden geçmesi
1-şimdi güzel bir bayan ortama girdiğinde bu erkek icin bir ilham kaynagı olabilir, bilirsiniz şarkıların coğu bayanlara sevgiye ve aşka dairdir. o erkek platonik bir aşka tutulur ve özüne döner, sanat ruhu kabarır belki bir daha göremeyeceği o bayan, onun hayat felsefesinden tutun şiirlerinin ana temasını oluşturur. belki o bayan bu erkeğin içerisindeki cevheri cıkarabiecek ve cıkaran tek şeydir. ki bu durumda bayanı da ele almak gerekir. bu masumane bakış açısıyla baktığımızda eğer kız aptal güzellerdense erkek şairlikten filozofluğa adım atacaktır. şayet ki kız güzel ve zekiyse bunu kendisinin burnunun kalkması icin bir neden saymayacak kadar dürüst ve pozitifse o zaman hedef ve ok birbirini bulur. *
2-güzel bir bayan ortama girdiginde erkekte abazanlık asılma gibi fonksiyonları tavan yapmışsa doğallık dibe vurmuş ne konuştuğunu ne dediğini bilmeden, sonradan "ya bu espriyi ben mi yaptım" sendromuna burunerek kendine bile gülebileceği hatta hayretlere düşeceği kendinden geçme hadisesidir. aklı beş karş havada ayaklar yere basmaz hale gelir. bayanı ise yine iki türlü değerlendirmek gerekir. bu durumda bayan ya bu şebekliğe daha hiç girmeden onurluca ortamı terk eder. ya da o da kendinden geçer ve ayak uydurur beraber kaynaşır giderler...
