sadık hidayet tarafından kaleme alınan baş yapıt. Romandaki mevcut körlük algısı zamanın ve benliğin yitimiyle başlıyor. Veya biri olmanın, bir kimliğe sahip olmanın - ve hatta- olmamanın var ettiği bir labirentin karanlığıdır. Kitabın daha başında anlatıcı kendini "Gölgeme tanıtma" diyerek arzusunu dile getirmektedir. Lacan'ın arketipleri arasında yer alan bu durum yani "Gölge" hali belirsizliğin inşası anlamında son derece önemlidir. Açıkçası romanın Lacancı açıdan okunmasını tavsiye ederim.
