ziraat bankası'nın ankaradaki lojmanlarında yapmış olduğu rezillik ve lojman sakinlerine uyguladığı işkencedir.
2008 yılının yaz aylarını kapsayan 3 binalık inşaat programı neticesinde planlara göre her ayda bir binadaki daireler onarılcak bu süreçte 10-15 gün süreyle konut sakinleri dairelerinde oturamayacaklardı ancak beklenen elbette ki olmadı ve 15 günlük süre 1 aya yaklaştı. fakat bunda suçlu ne inşaat şirketi ne de tedarikçi malzemeci(mutfak dolabı, kapı, mermer vs.) şirketlerdir. suç tamamen banka yönetimindedir zira dünyanın hiçbiryerinde bir işle ilgilenen iki kişinin de yıllık izine çıktığı görülmemiştir. hal böyle olunca da tedarikçi firmalar işi ciddiye almamakta "nasıl ola lojmanlar boş, oranın acelesi yok" mantığıyla hareket ederek lojman sakinlerini iyice mağdur duruma düşürmüşlerdir. mağdurlardan yakınları olanlar yakınlarında kalırken, yakınları olmayanlar ise tozun toprağın içinde adeta yaşam mücadelesi vermektedir.
işin ilginci ise türkiye'nin lokomotifi sloganıyla yol alan ziraat bankası'nın sorumsuzca ve ilgisizce olayları izlemesidir.
