birincisi çok çekingen birisiydim, ta ki üniversiteye kadar. üniversitede tonmeisterlık yapmaya başladım. ilk sınavım, bir söyleşide gerçekleşti ve yaka mikrofonu arızalandı. içeride yaklaşık 600 kişi vardı ve sahneye çıkmak zorunda kalmıştım. benim için çok zorlu bir süreçti. sonrasında yaklaşık 10 konsere çıktım ve günden güne bu korkudan uzaklaştım.
ikincisi ise; eğitmen oldum ve yaklaşık 8 sene boyunca 20 ile 100 kişi arasında gruplara eğitim verdim. hala daha çok sıyrılabildiğim bir korku değildir, kolay kolay geçmez. genelde ilk sahneye çıktığınızda vücudunuz adrenalin pompaladığı için heyecanlanırsınız. sonrasında yavaş yavaş nefesinizi kontrol altında tutmaya çalışarak bunu bastırırsınız. belli bir deneyim sonrasında alışırsınız ve bu korkuyu, heyecanı kontrol altına almayı başarırsınız. beden diliniz genelde sizi ele verir, elinizi nereye koyacağınızı bilemezsiniz.
