son 3 yıldır intihar etmemiş olmamın en büyük sebebi, anneme evlat acısı yaşatmamak istememdi. yirmi gün önce annemin hasta olduğunu öğrendik. rasyonel olmak gerekirse üç dört yıl sonrayı görebileceğini sanmıyorum. bu tip teşhisler standart insanlara 50-60 yaşlarında konuyor ilk olarak. bir kaç yıl sonra da ölüyorlar. annem de babam da hasta, muhtemelen ikisi de önümüzdeki bi kaç yıl içinde daha kırklı yaşlarında ölecekler. benim de o zaman hayata tutunmaya sebebim kalmayacak. korkuyorum, uzun zamandır ilk defa bu kadar korkuyorum.