Öyle bir ruh hali ki bu hiçbir şey size keyif vermez. Yediğiniz yemek, seviştiğiniz kişi, gördüğünüz yeni yerler... Gruplara katılıp yeni insanlarla tanışmanın iyi geleceğini düşünürsünüz; orada da hep aynı muhabbetler, hep aynı insanlar olduğunu fark edersiniz. Birisiyle tanıştığınızda ne yaptığını bile sormak istemezsiniz çünkü vereceği cevabı zaten biliyorsunuzdur. Yazı yazmak, sporla, resimle uğraşmak istersiniz fakat onlar bile zevk vermez. Eskiden saatlerce oynadığınız oyunlara 10 dk bile tahammül edemez olursunuz. Kendi hayatınızın da boş olduğunu ve zamanın sürekli aktığını, herhangi bir şey yapsanız da yapmasanız da durumun aynı olduğunu fark edersiniz. Fakat kafanıza intihar düşünceleri gelmez. Daha çok bir uyanma hali, tekrar uyumak ister gibi. Tanrıyı anlamaya başlarsınız, onunda nasıl hissettiğini, sizi neden siklemediğini.
Sanırım bir depresyon belirtisiymiş, ama çıkmak için çaba harcayasım bile yok.
