Geriye dönüp bakınca güzel anılar bırakan bir durum. Sanırım ramazan ayının kış aylarına denk geldiği zamanlardı. Her binanın üzerinden tüten soba dumanları, yeni yakılmış kömür kokusu ve havanın incitici soğuklarıyla uğraştığımız zamanlar... Aklımda kalan yaşıtlarımla beraber misket oynadığımız. iftar vaktinde sokakta kimseciklerin olmadığı zamanlar, ayrı bi kahramanlık gibiydi bizim üzerimizdeki etkisi. O günün pazar olduğunu düşünürsek anne, baba yardımı ile yıkanıldıktan sonra sobanın basında kurulanma faslı, havluların soba borusuna asılması. Sobanın üzerinden inmeyen demlik, demlikten tüten buharın çizdiği şekiller. güzel günlermiş sözlük.
