Öldürmeyi kutsayan ve ölmeyi fetiş haline getirmiş bir kitle* için ölmüş olması haz veren radikal sol grup dhkpc lideri. Cenazesi gazi mahallesinde geniş bir katılımla kaldırılmış , hem cemevlerinde hem de camiide duası okunduktan sonra yine bu devletin atadığı bir imam tarafından gerçekleştirilmiştir(!). işte bu koyun mantığı savaşların ve devrimci mücadelenin ki en dişli devlet karşıtı dört örgütten adını ölüm oruçları ve f tipi hapishanelerde yaratılan direnişle herkese duyurmuş olan bu örgüt ve liderinin katlini vacip görürken bizzat vatan - millet - sakarya mottosu ile t.c vatandaşını kahvede tarayan , üniversitede öğrencilerini ve dinlenme ve park yerlerinde masum insanlarını , arabalarında aydınlarını , sokaklarda gazetecilerini bombalayan şu faşist milliyetçilerine toz kondurtmaması ve ölümü kutsarken kullandıkları şehit kavramının pespayeliğini görmemezlikten gelerek ölmeyi ve öldürmeyi tek taraflı olarak haklı kılarken ve bunun üzerinden birliktelik sağlamaya çalışıp milliyetçilik taslarken içine düştükleri bu nevroz yüzünden gerçekleri göremeyecek kadar eblehleşmiş olduklarını kanıtlamaktadır. Bu kısaca Tansu Çiller'in : " Devlet için kurşun atan da yiyen de bizdendir . " sözünün duygusal ifadesidir. Oysa yapılan öldürme ve ölme üzerine kurulu bir niceliksel sidik yarışıdır. Ve şöyle bir gerçek vardır ki devlet karşısında olup da işi radikal eylemlere dökenler için savaşın niceliğinden öte niteliğinin ön planda olduğu unutulmamalıdır. Elbette bir iktidar için kendisine verilen oy sayısı önemlidir ya da bir savaşta verilen kayıp ancak bu tarz örgütlerin varlığı zaten herhangi bir liderin varlığına ya da yokluğuna bağlı değildir. Bunu da ispanya'da eta , kolombiya'da farc , türkiye'de pkk örneklerinde görebilirsiniz .
