Çaresiz bir annenin yaşadığı sorunsal.
Bu kadının iki erkek çocuğu var. Biri 4 yaşında diğeri henüz 1 yaşında. 4 yaşında olan kardeşini kıskanıyor. Anne babası ve başka insanların yanında kardeşini seviyormuş gibi görünüyor, savunuyor, kimseye sevdirmiyor. Sahipleniyor. Ancak yalnız kaldığında onu boğmaya çalışıyor. Annesi birçok kez onu gerek elleriyle gerek sert cisimlerle kardeşine ölümüne vurduğunu yakalıyor. Oğluyla güzelce konuşuyor, pedagog, psikolog uzmanlarla konuşup çözüm arıyor. Ama çocuk bir süre sonra kendisine daha fazla ilgi gösterilmesine, daha çok hediye alınmasına rağmen yine de bir süre sonra kardeşini acımasızca dövmeye devam ediyor. Hem de artık gizli gizli değil herkesin yanında. Çok öfkeleniyor.
Annesi de son çare olarak dayanamıyor ve o da küçük çocuğuna vuruyor, tokat atıyor. Dayak yiyince bu sefer kardeşine vurmuyor. Her kardeşine karıştığında tokat yiyor annesinden ve tepki görüyor. Bu sayede kardeşine şiddet uygulamıyor artık çocuk.
