eğitim adı altında size yapılmadık eziyet kalmaz. güneşin en dik olduğu anda eğitim yaparsınız sonra bir mola verilir ve herkes eğitim alanında bulunan tek çeşmeye sürü halinde koşar tabii herkes su içemez. çeşmede 20cm falan yüksektir yerden. etrafında diğer askeri birlikler gibi fazla çit yoktur çünkü uyunmaz gece gündüz eğitim yapılır içeri girende zaten enayidir. çay içemezsiniz çünkü sizin mola anınızda kantin kapanır. akşam yemeğinden sonra dinlenemezsiniz çünkü ertesi günün hazırlığı yapılcaktır gece 12e dek yemekhanenin önünde bazen ayakta bazen oturarak konuşan zatı dinlersiniz. karanlıkta ay ışığı ve yıldızların altında devamlı sol göğüs cebinde taşıdığın notdefterine not alırsın. sonra uyumak için çıkarsın yatağına yatarsın birde bakarsın ki sabah 5te borular ötüyor kalk tıraş ol giyin yatağını topla ve içtimaya koş. kahvaltıyı yersin sonrada yiyeceklerini düşünürsün moralin bozulur ağlamak istersin ama ağlayamazsın. tüfeğini alırsın eline, çantanı sırtlanırsın ağır olsun diye içi kum çuvalı doludur, matarana su koyarsın ama deliktir sen gidene dek boşalır zaten kalsada kaynak su içersin. rampayı çıkarken uygun adımda marş haykırırsın beğenilmez ise iner çıkarsın defalarca. hergün sivri tepeye bakarsın ve gün gelir orayada çıkarsın kaçarın yoktur. artık yürümek senin için herşey olmuştur yürümenin haddi hesabı yoktur yürü yürü yürü.... sonra mezun olursun kurayı çekersin ve gidersin mavi berenle bir köşeye. 9 ay sonra da dersin ki terhis olunca herşey bu kadar kısa sürecekse neden bu eziyeti çektim neden? eğirdir gölü manzaralı asker ocağı esas çilenin ne olduğunu ancak burada anlar insan.
