Maltepe sahilinde arkadaşınızla şan dersi provası için oturup içten söylediğiniz şarkıları umursamadan gözlerini dahi kırpmadan sadece dikkatini size vermiş bir çift göz sesinizi beğeniyor gibi gelir.Adamın bakışları yoğunlaşır ve üzerinizde gezinir.Arkadaşınızla bunu farkedersiniz ve kalkarsınız.Üç dört metre ötedeki otluğa oturmak için kalktığınızda adamında kalktığını anlarsınız.Oturduğunuzda adam size az öncekinden daha yakındır,şarkınızı beğendiği için yaklaştığını düşünürsünüz.Ağzına sağlık falan der belki.
Ama ne yazık ki bu sefer adamın arkadaşlarıda gelir ve hepsi birden sizi izlemeye başlar.Çok yoğunlaşırlar ve artık rahatsızlık çekmeye başlarsınız.Kalkıp maltepe çıkışına yürüdüğünüzde peşinizden gelirler ve bizi mi takip ediyorlar diye düşünür bir duraksarsınız.Onlarda durur.Bir metre yürür yine duraklarsınız ve yine onlarda durur.Artık hızla yürümeye başladığınızda onlarda koşmaya başlarlar ve birisi sizi tutarak istememenize rağmen size dokunmaya çalışır ve diğeri ise polisi aramak isteyen arkadaşınızı tecavüzle tehdit eder.Etrafınızdaki insanlar umursamıyormuş gibi davranır.Herkesin alışmış olduğu bir durum nasılsa değil mi?Çığlıklar atarsınız ve zaten tenha olan bu sokakta kimse sizi duymaz.Kadınlar korkusundan görmezden gelir,esnaf içeri kaçar.Çaresiz hissedersiniz.Adamın canını yakmaya çalışırsınız.Birkaç tepinme sonucunda adamın dizine vurursunuz ve yere düşer.Arkadaşları size sinirlenir ve sizi kovalarlar.arkadaşınız çoktan gitmiştir.Siz koşabildiğiniz kadar koşarsınız.Bacaklarınız uyuşur ama bunu hissetmezsiniz çünkü korkmadım demenize rağmen çok korkmuşsunuzdur.Kalbiniz hızlı atmaktan uyuşmuştur.Bana bu korkuyu ve çaresizliği yaşatan insanlar ve halkın umursamazlığına üzülüyorum.Sözlükte varsa eğer aklından az da olsa böyle düşünceler geçen erkekler,lütfen tedavi olsunlar.Lütfen.Bu bir hastalık çünkü,bu gerçekten bir kızın en kötü anısı olarak kalacak.Kendinizi benim yerime koyun.Kendinize gelin.Tepkisiz kalmayın.Belkide ben bugün ölecektim.
