Üstteki yazarı refere etmek gibi olacak ama kesinlikle ona katılıyorum.
Bu durum, insanın ideal insan modeli olma isteğinden kaynaklanıyor. yani tanrılaşma, tanrıya özenme, tanrı olma isteği.
insanda prehistorya döneminden bu yana ego denen olgunun var olma sebebi budur. üstünlük kurmak, en iyi olmak, ön plana çıkmak.. vaziyeti yüksek boyutta düşündüğünüzde insan algısındaki tanrı imajının, yine insan formunda ego olarak vücut bulduğunu görebilirsiniz. hatta daha ileriye gidelim. insan, kendisi de dahil olmak üzere sürekli olarak birtakım şeyleri yorumlar ve yargılar. yani şöyle ki, sevmediğiniz bir kişi için kötü dersiniz ve onu yanınızda istemezsiniz. bu tanrının bir davranışı değil midir? kötü olanı dışlamak ya da cezalandırmak. insan kendisine faydalı olan şeyleri de sürekli gündeme getirir, över, ondan bahseder. tanrı da kendisine itaat edenleri ve yakın olanları korur, ödüllendirir. bize öğretilen tanrı profili ile çok uyuşuyoruz. o zaman insanın kendisini özel olarak görmesi de bu husustan vuku bulur diyebiliriz. Siz birebir tanrıyım demezsiniz ama gelgelelim farkında olmadan duygularınız, etten bedeninize renk katan hormonlarınız size sanki bir tanrı olduğunuzu hissettirir.
