küçüklüğümde babamın sakıncalı(!) kitapları arasında gri kapaklı ince bir kitapçık vardı.. üstünde "fotoğraflarla halepçe katliamı" yazıyordu.. kimyasal katliamda insan vücudu nasıl şekil alıyorsa o fotoğraflar işte.. yüzü ve vücudu mosmor olmuş yaşıtım çocuklar.. yanmış annesinin kucağında bir bebe..kömür haline gelmiş bedenler..o yaşımda bile bunun büyüklerimin sebep olduğu en büyük kötülük olduğunu düşünürken şimdi "gerçekleştiği zamanla değerlendirilmeli" diyen kişiler var.. biz büyüdük ve kirlendi dünya.. hoş, temiz miydi sanki.
