tanım: eski dizilere özlem duyan bünyenin isyan cümlesidir.
şu ara televizyonda yayınlanan garip 'birşeyler' yüzünden 'nerde o eski bayramlar' diyen yaşlı amcalara döndük anasını satayım. 80 ler sonu 90 lar bası cocuk olmakla her zaman övünmüsümdür,çünkü hem o eski bayramları ucundan olsa da yakalayıp, hemide bilgisayar cocugu olarak yetiştik,yalnız bu durumun getirdigi bir 'efkar', bir 'nostalji özlemi' hakim bünyede. neden diye soracak olursanız, 80 sonlarında dogan bebelerin- yani bizlerin- yavas yavas kendilerine geldikleri zamanlarda tek vakit öldürgecleri televizyonlardı efendim, kücükten susam sokagı gibi bir başyapıt -başyapıt diyorum cünkü şuanda gercekten ülkemizdeki cocukların en azından böyle bir projeye cok ihtiyacı var (selena dan ziyade)- eşliginde büyüdük,izleyen yıllarda büyüdük,geliştik,serpildik ve şimdi okullu olduk,mavi önlüklerimizi cektik üstlerimize ve pazar günleri evde ütü yapılırken, banyo yapmadan önceki eğlencemiz olan bizimkileri izledik hepberaber,sonrasında mahallenin muhtarları,süper baba ve amac komediyse kralını sunan kaygısızlar takip etti televizyon yolculugumuzu. daha sonra bilgisayarlar girdi hayatımıza ve televizyon eski önemini kaybetti, ara sıra televizyona dönüp bakıldıgında hayal kırıklıgına ugramaktayız belki de, o susam sokagı gitmiş yerine cocuklara hiçbirşey katmayacak selena,prenses hedehödö ve bilumum angut diziler,sıcaklıktan uzak saçma sapan yayınlara rastlamaktayız... buradan yetkililere sesleniyorum şu bizimkilerin dvd si cıksın ulaaaaaaaaaaaaaan!!!*
