yanlış bir empatiyle tersten okunan romandır. atay'ın derdinin cumhuriyet dönemi aydınının sorgulanması, küçük burjuva aydının kıya sıya eleştirilmesidir. sosyolojik bir portre çıkarır burda. atay'ın acı ironisi gibi eleştirel perspektifi de oldukça geniştir. zamanında kıymeti bilinmemiş, 70'lerde moda olan 'köy romanı' furyasının kurbanı olmuştur, bir iki dergide çıkan bir kaç yazıyla geçiştirilmiştir roman. bu da oğuz atay'ı ziyadesiyle üzmüştür. ancak yıllar sonra hakkı teslim edilebilmiştir, lakin atay aramızda değil artık.
tutunamayanlar, salt içerikteki yoğunluğuyla değil, türk romanında biçimsel yapının, kurgunun da kırılma noktasını oluşturur. romanın farklı bölümleri farklı üslup ve biçimlerde yazılmıştır; o meşhur şarkılar bölümünü, noktalama işaretinin kullanılmadığı bölüm, ansiklopedi ve diğerleri. çağdaş romanın, sağlam ve zekice örgülenmiş kurgunun en güzel örneklerinden biridir tutunamayanlar.
