buna benzer bir olay başıma geldi, sizinle paylaşmak istiyorum. Malum öğrencilik bir nevi açlık sınırında yaşamak yine orhan veli'nin cep delik cepken delik şiiri kıvamındayız. memur bir arkadaşımdan borç istedim arkadaş yolladı, malum kız arkadaşlar ile buluşacağız. arkadaşlar bi cafede beni bekliyor bende yanlarına gittim. samimi bir erkek arkadaşım kız arkadaşı adayı ve onun arkadaşı var masada her şey iyi hoş. 3-5 çay içtik kalkacağız. kızlardan biri adisyonu istedi bende yok ya olur mu öyle şey biz öderiz sıkıntı yok dedim ama baya inatlaştık. adisyon bende kaldı bu çekişme sonucu kasaya yöneldim elimi arka cebime attım para yok sırayla tüm ceplerimi kontrol ediyorum cüzdana bakıyorum yok. 3 5 dakika kasanın önünde cepleri kontrol ettik cep delik cepken delik bizim arkadaşın da her yeri delik, kasadaki adam bekleyenler var demez mi çabuk olun falan sanki türkiyenin en büyük cafe&bistrosu, baktım olacak gibi değil tanışalı 2 saat olmuş bayana dedim kusura bakmayın bizde hiç para yok, hesabı siz öder misiniz? o da ben ödeyecektim zaten niye bu kadar ısrar ettin ki ? yüzümdeki o utanmış rezil olmuş ifade oskarlıktı, bir daha o arkadaşlar ile hiç görüşmedim. bak yine aklıma geldi 50 tl yi düşürdüğüme mi yanayım rezil olduğuma mı kasadaki hıyardan azar yediğime mi? siz siz olun her zaman tedarikli olun.
