tam 1 yıl 2 ay 1 haftadır kullanıyorum. 1 yıl öncesine kadar oje ve makyaj denilen odadan ardına bakmadan kaçan biriydim. bu evrimimi bitmek bilmeyen can sıkıntılarıma borçluyum.
bana en büyük faydası tırnaklarımı kemirmeyi bıraktırmak oldu. burada kemirme hem somut hem de soyut anlamda. uzunca bir dönem tırnak makası kullanmadım, çünkü gerek kalmıyordu; o derece.
bir gün deodorant almaya gittiğim bir kozmetik mağazasında uygun fiyatlı ojeler gördüm ve daha önce bir kaç kişi de ''oje sürersen bırakırsın kemirmeyi'' demişti. hepsine ''he he tabii tabii bırakırım'' diyip geçtim. fakat o reyonun önünde bir şey oldu. denemekten zarar gelmez diye 7 renk ******* oje birden aldım. çünkü renk uyumuna takıntılıyım. bütün gün botla gezecek de olsam çorabıma kadar her şey baştan sona uyumlu olmalı. saçımdaki boya kazağıma uymadı diye saçını toplayıp boyalarını kapatan biriyim. uymadı bu bugünüme der kullanmam, biliyorum kendimi. o yüzden seri halinde aldım ve denedim. işe yaradı. cidden ummuyordum ama yaradı. 16 yıl tırnağımı uzamaz bildim. yavaş da olsa uzuyormuş, onu fark ettim. yarabandı kullanımımı neredeyse 0'a indirdi. şu an evde yarabandı var mı yok mu onu bile bilmiyorum.
velhasılı kelam: yalnızca kozmetik olarak kullanılan bir şey değil oje. kimi alışkanlıkları düzeltmede de yardımcı oluyor.
