Kasiyer ya da servis şoförüne “kolay gelsin, iyi Çalışmalar” dediğimde bir tebessüm almam gibi ince detaylardır.
Yol hakkı benim olsa bile bir arababın bana yol vermesine mutlu oluyorum, kafamı öne eğip kaldırarak teşekkürümü iletiyorum hemen ardından.
Yemek yerken, alışveriş yaparken ya da öyle dolanırken biri ile göz göze geldiğimde hafif bir tebessümle karşı karşıya kalmak beni mutlu ediyor.
Babaannemi aradığım zaman oluşan mutluluğunun sesinden okunması beni mutlu ediyor.
Küçük çocuklara suratımı buruşturup baktığımda benim taklidimi yapmaları beni mutlu ediyor.
Beni mutlu eden bu onca şey aslında hayatı yaşanılabilir kılan ufak detaylar bana kalır ise.
