bu gün kendime uyguladığım bir şey oldu. sanıyorum aşık oldum sözlük.
şaka şaka yok öyle bir şey... bu gün yolda yürüyüp muhabbet ederken, hemen yanımızdan geçen kızın biri beni kendime güldürttü.
hızlı adımlarla insanların arasından fırt diye geçerken bir an hayatın durmasına neden olan iki çift göz gördüm. tabi o anlar efektif bir şekilde akarken kulaklardaki çınlamayı ve kalabalığın içindeki, o ve ben hissini anlatamam. bir süre belki de milisaniyelik bir dilim bilemiyorum. öyle bir slow motion aktı ki zaman. ne duydum, ne de tepki verdim. taa ki gözlerimiz birbirinden ayrılana kadar. sonra arkadaşımın belli bir yaşa erişmiş olmasına rağmen hala ergen tipi olan, at ağızlı o yüzünü gördüm. bi sarsıldım kendime geldim.niçimden hayaller, hayatlar da dedim...
sanırım benimle biraz billur geçti, çünkü ne dediğine cevap verebildim ne de tepki, pişmiş kelle gibi sırıtmam dışında.
acaba o da böyle gülümsemiş midir? diye sorarken ona etrafında bize katılması ile birlikte gülmeye başladık. sanırım uzun bir süre sonra öyle güldüm. elim ayağım karıştı sözlük.
