kitap alıntıları

entry5355 galeri ses5
    1825.
  1. Şiirimiz karadır abiler
    Kendi kendine çalan bir davul zurna
    Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan
    Taşınır mal helalarında kara kamunun

    Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir
    Aşk örgütlenmektir bir düşünün abiler.
    Şiirimiz her işi yapar abiler
    Valde Atik’te Eski Şair Çıkmazı’nda oturur

    Saçları bir sözle örülür bir sözle çözülür

    Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın mezarlıkta

    Saatlerini çıkarmış yedi dala gerilmesinin şiiridir

    Dirim kısa ölüm uzundur cehennette herhal abiler



    Şiirimiz gül kurutur abiler
    Dönüşmeye başlamış Beşiktaşlı kuşçu bir babanın

    Taşınmaz kum taşır mavnalarla Karabiga’ya kaçan

    Gamze şeyli pek hoş benli son oğlunu

    Suriye hamamında sabuna boğmasının şiiridir

    Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler



    Şiirimiz erkek emzirir abiler
    ilerde kim bilir göz okullarına gitmek ister

    Yanık karamelalar satar aşağısı kesik kör bir çocuğun

    Kinleri henüz tüfek biçimini bulamamış olmakla

    Tabanlarına tükürerek atış yapmasının şiiridir

    Böylesi haftalık resimler görür ve bacaklanır abiler



    Şiirimiz mor külhanidir abiler
    Topağacından aparthanlarda odası bulunamaz

    Yarısı silinmiş bir ejderhanın düzüşüm üzre eylemde

    Kiralık bir kentin giriş kapılarına kara kireçle

    Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin şiiridir.

    Ayıptır söylemesi vakitsiz Üsküdarlıyız abiler



    Şiirimiz kentten içeridir abiler
    Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir

    Bir kent ölümünün denizine kayar dragomanlarıyla
    Düzayak çivit badanalı bir kent nasıl kurulur abiler?
    1 ...
bu entry yorumlara kapalı.
© 2025 uludağ sözlük