düşünemediklerimi düşünen iyi yazar.
dilin kemiği yokmuş. kalbinden asla geçirmediklerini söyleyip hata yapabiliyormuş insan.
iki kere düşünüp bir kere konuşmak yerine, günlerce düşünüp susmam gerek sanırım.
belki özlemler daha da artar.bekleyenler de beklenenler de yerini bulur,
kim bilir?
