cahil cühelanın inkar etmeye çalıştığı veya kıvırarak kılıf bulmaya gayret ettiği şirk beyanıdır.
osmanlı padişahları tebalarına "kullarım" diye hitap ederdi. onca kavuklu kodoş hocadan biri de çıkıp "höt" demezdi, diyemezdi.
bu hitaba karşı kayıtlara geçen tek itiraz bir ayaklanma sırasında olmuştur. evliya çelebi'nin anlattığına göre 4. mehmet henüz gençken bir ayaklanma olur. isyancılar genç padişahı ayak divanına çağırır.
padişah geldiğinde "nedir muradınız kullarım?" diye sorar, adet olduğu üzere...
"kullar" epey kızgındır. şöyle cevap verirler: "haşa! biz senin değil, allah'ın kullarıyız. sen ancak bir mütevellisin".
velhasıl, okudukları cilt cilt kitabı eşek gibi taşımaktan başka bir marifeti olmayan yiyici yobaz hoca takımının diyemediğini, çoğu it kopuk makulesi isyancılar der. eğer cennet varsa, kodoş yobazlara değil, bunlara nasip olsa gerektir.
