insanın başarılarının en güzel ücretlerinden biri istenmese de alkıştır, bilinmektir. peki ya insanlığın tanımadığı bir kahraman olmak nasıl bir şeydir?
filmlerde insanı en çok duygulandıran ve en çok kullanılan bir yöntemdir. bütün sorunları çözen, kendinden bir şeyler feda edip insanları mutlu eden ama bilinmeyen, tanınmayan her şey yoluna girdiğinde öylece arkasını dönüp giden insanlar.
tanınmışlık, alkışlar, yaptığınız icadın, kahramanlığın, iyiliğin ağızdan ağıza dolaşması, isminiz anıldığında gözleri parıldıyan insanları görmek. bütün bunlar zenginlikten, mülkten hepsinden değerli olsa gerek. ama bazı insanlar, o ismini bilmediğimiz insanlar bunlardan da vazgeçmişler. her yiğidin harcı değil derler ya işte öyle bir şey. belki yaptığınız kahramanlıktan da daha fazla kahramanlık olan bu; arkanızı dönüp gitmek yada isminizin bilinmeyeceğini bile bile ölüme atlamak.
çanakkale savaşı ve bir çok farklı konuda; gerek başarısı çalınmış bilim adamı olsun gerek bir çocuğun yüzünü gülümsetmiş biri olsun derecelerine göre değişen bu isimsiz kahramanlara şaşmamak mümkün mü?
örneğin bu kötü yazıyı bile insanların okumadığını düşünerek tekrar giriyorum. yani yazdığım şeyin bile bilinmesini istiyorum.
