Duyguların karmakarışık olduğu, herkesin kendine psikolojik bir rahatsızlık yapıştırma (en çok da şizofreni) çabasında olduğu, hiçkimseye hiçbirşeye karşı sorumluluğun bulunmadığı, üniversite zamanı bazı günler 20 saat yataktan çıkılmayan, duman parçaları dinlemem ile iyisiyle kötüsüyle aklıma gelen ve özlediğim günlerdi.
yaşlandıkça ölümün nefesinin git gide enseye daha çok yaklaşmasıyla değeri anlaşılan günlerdir.
ne demiş kaan tangöze;
Sevemedim ben bugünü sevemedim başından
Göremedim geçtiğini yanıbaşımdan her yanımdan...
