geçen gün elimde bira istanbulu izliyordum evimin penceresinden, bugünlerde çok içiyorum. akp kapatılmadı kafam ona bozuktu, ergenekon'la tüm foyamızı ortaya çıkarmışlardı kısacası elimden birşey gelmiyordu. sonra aniden içimde bir umut belirdi yeni genelkurmay başkan'ımız eski kafa laikti. kim bilir belki bu sefer, bu sefer dedim kendi kendime.
dedim ya istanbul'u izliyordum elimde birayla bir baktım her tarafta camiler, beşiktaş dolmuş, üsküdar dolmuş, eminönü dolmuş..
giydim misyoner kıyafetlerimi gittim bir cemaat evine başladım bır bır konuşmaya "cami yapılacağına okul yapılsın" mı demedim " hastane yapılsın " mı demedim "kütüphane yapılsın " mı demedim, kustum islam'a olan nefretimi.
girdiğim gibi koşarak kaçtım evden telefonum çaldı arayan tom cruise'du dedi ki bana:
- " rahat koltuklarımda şuh kahkahalarımla "prolarımı" içiyorum. sağol. "
