askerde sevgilim sandığım kızın başka birini sevdiğini ve onun da ona karşı boş olmadığını telefonda söylemesi ile yemeden içmekten birden kesilmemle iki haftada vuku bulan durumdur.
ağlaya ağlaya 7 kilo verdim. Evet garip gelebilir ama aynen böyle oldu. sonrasında teselli etti, elinden geldiğince yardımcı oldu ama işte (bkz: gel sen ne çektiğimi bir de bana sor)
bölük çavuşu olmam sebebiyle silahlığın anahtarı bendeydi. askeriye de bir alem memleket. onların arasında sözde en aklı selim insan bendim ya o yüzden, bana güvenen nöbetçi astsubay silâhlık anahtarını sürekli bana verir. işte o ögrendiğim gün, beynimden vurulmuşa döndüm. vurulsaysım keşke. hala da vurulmayı yeğlerim o anlara, o anları düşündükçe. O anlar öyle zordu ki, hala uyuyup o anı görmekten korkarım.
