4.
-
k a n ı n g ü n c e l l i ğ i
çocukları
çocukları
çocukları
öldürdüler
kuytu diplerde sessiz menekşe
yeşil çağla
ve tatlı bal
gözlerinden öldürüldüler
çocukların elleri yumuktur
bilinçleri
su gibidir
akıp gider
ve ölüm imgesi de
daha bilmiyorlardı ölümü
öldürüldüler
belki tek bir sözcüğün lezzetini
kara ekmeğin tadını
bilmeden daha
öldüler onlar
bir su gibi
aktılar
toprağa
ayışığının balkıdığı
kırmızı toprağın altında
büyür ölüm
ölüm büyür her yerde
yusuflarda ve burada da
yörükselimde ve burada da
ölüm büyür
her yerde
muzaffer (ilhan) erdost.
