bursa devlet hastanesi, acil bölümü. gözlem kabiliyetine sahip ve bu yetisini kullanmayı seven insanlar için gereken her şey mevcut, oksijen dışında. mekan dünya'dan soyutlanmış olsa gerek ki kendi yaşam çeperini kurarak sinirsel tepkilerinizi yöneten özel bir bölge olmayı başarmış.
arkadaşım psikolojik bir nöbet geçirdiği için çenesi ve bacakları kilitlendi, içsel bir bunalım haliyle karşılaştı. sakinleştirici yemesi için götürdüğüm hastanede iyice panik bir hale dönüştü ya, ironik durum içimizde patlamak üzereyken tabiri caizse alık alık etrafı izlemekten dumura uğradık ve rahatladık.
entrikalar; yürüyemediği için tekerlekli sandalyeye oturttum ve serice acil önünde yerimi aldım. marjinalliği asil kanında dolaşan seküri; "dur kardeşim, bu burada dursun (bu dediği arkadaş) sen kayıt yaptır gel".
kayıttan sonra güvenliği aşıp hemşire ile karşılaştım. yüzüme bile bakmadan "nisi var" tepkisiyle durumu açıkladım ve beni bekleme moduna alarak doktora seslenişini izledim. suratının ortasına aduket çekilesi.
daktır bey bunu götürün de tansiyonuna baksınlar dedi. "bunu" alıp başka bir bölgedeki arkadaşa teslim ettim. tansiyonu iyi, durum psikolojik dedi. suratına boş bakınca tepkisel bir bakış olduğunu anlamış olsa gerek ki bir kelime daha etmeden psikiyatriye gönderdi.
pisikiyatır bey arkadaş konuşamadığı için bana sordu soruları. izahatimi makul bularak geçici ama bi'sakinleştirici yese olur dedi. sııl canım dedim indik seruma.
bir tarafta maddeden gelen kelepçeleniyor, bir tarafta amca çok beklediğinden şikayet ediyor, yenge inlerken ufak çocuğun ailesi endişeli bakışlarla insanlara acıyor. kusma poşeti de vermiyorlar.
2 hemşire, 20 hasta. 2 dakikada bir yeni hasta. yatak 15 tane. ve berkes yatarak serum yiyor. matematiğe uymadığını biliyorum, dünyadan soyut derken şaka yapmıyordum. kendi fizik kuralları, matematik hesapları var. ortak nokta dil.
muhabbete gelen doktorların "bu gece bizim bölge tam çılgın" geyiği. soğukkanlılık mı donmuş hisler ve sinirler mi bilmiyorum. birisi ölüyorum dese şurada öl diyecek tipler.
bir çocuk girişte bayıldı. hemşire yanına gidip "sen genç adamsın kalk bakayım ayağa" dedi. komik mi yoksa iğrenç mi, siz karar verin.
zor aga. orada görev yapmakta, hasta olmakta... 1 saat geçirip 2 günlük yorgunluk yükledik kendimize. tek avantaj serum oldu. sodyum klorür. bizimki kayış gibi oldu. varsa bir derdiniz doktorunuzdan isteyin vesselam. veya bir köşede ölerek tüm bunları yaşamadan refahın tadına varın. size kalmış.
