eskiden bunun seyyar satıcıları olurdu. eski belediye otobüsü hatlarına sahip beyaz, üstü iki kapaklı şahane bi kutuda satarlardı.
lahmacun istediğinizde satıcı, koluna taktığı kutuyu eğilerek yere koyar, diz çöker, kapağın birini açıp yeşillik tabağını çıkarır sonra o kapağı acele hareketlerle kapatır çünkü lahmacunlar soğumasın. sonra diğer kapağı açar, üzerini bezle örttüğü lahmacunlardan birini çıkarır. kutunun üzerinde yeşillikleri koyar. kıvırıp beyaz kağıda sarar ve size verirdi. tüm bunları jet hızıyla yapardı.
lahmacunsa buhardan lastik gibi olmuş hamuru pişmişle pişmemiş arası olurdu.
ha bir de söylenti vardı. kedi eti falan diye.
yemişizdir. canı çekiyordu insanın.
