ali şeriati'nin ali isimli kitabında kaynak göstererek anlattığı, sıffın savaşında geçen ufak bir olayı paylaşmak istiyorum.
muaviyenin itibarlı adamlarından mervan askerlerinin mızrak ve kılıçlarına kuran yaprakları asıp seslendi.
eyvah sizler kurana karşı mi kilic cekiyorsunuz? siz allahin kitabina, ali icin mi kılıç cekiyorsunuz? ikimizde ayni kitaba inanıyoruz madem gelin hakem tutalim, barisalim dediler.
siddetle çarpışan hariciler birden geri cekildiler, elleri titremeye basladi. ımam alinin yanina gelerek 'biz kurana kılıç cekmeyiz dediler' ali şöyle bağırdı 'bu kuranı ben ogrettim, konuşan kuran benim. kuran bu yoldur yani zulmün, hilekarligin ve servet duskunlugunun silinmesidir. onlar bunun timsalidir kuran muaviyenin reddedilmesidir. onlar kurani seytani hedeflerine ulasmak icin bahane ediyorlar.
kuran cilt, kagit, murekkep ve isim değildir. kuran ruh hakikat fikir amel sorumluluk ve cihattir. davranin kiliclariniza ve halki kandirmak icin cekilen bu bayraklari indirin. onlar zulme din elbisesi giydirenlerdir.'
