yeryüzünde tek bir nankör vardır, o da insandır. en basitinden bize ne harikalar ne güzellikler veren doğayı katlediyoruz. bundan daha büyük nankörlük olamaz. oksijen kaynağımız yaşam faktörümüz ağaçları kesip yerine beton döküyoruz, kesmediklerimizi de dikkatsizliğimizden kaynaklı orman yangınlarına ya da duyarsızlığımızdan doğan çevre kirliliğine kurban veriyoruz. derisi ya da tüyü hoşumuza giden hayvanları Havalı ve gösterişli oluyor, para ediyor diye ekolojik dengedeki katkılarını unutup öldürüyoruz. bunu yapmıyorsak sırf korkuyoruz, sevmiyoruz, etrafa tuvaletini yapıyor bahanesiyle sokak hayvanlarına zehirli et verip düşüncesizce katlediyoruz. yapmıyor muyuz? maalesef yapıyoruz.
biz bir tek doğaya, gezegene, evrene değil kendimize de nankörlük ediyoruz. bize verilen bedeni aşırı derecede sigara, alkol ya da çok farklı yabancı ve zararlı maddelere maruz bırakarak mahvediyoruz. Bu da kendimize yaptığımız bir diğer nankörlük değil mi?
insan ilişkileri de bunun cabası. karşı tarafı hiç düşünmeden aldatıyoruz, yalan söylüyoruz, yeri geliyor aşağılıyoruz, duyguları ile oynuyoruz bazen bu da yetmiyor parasal yönden dolandırıyoruz. onunda bizim gibi insan olduğunu unutup psikolojik açıdan yıkımına sebep olmuyor muyuz? maalesef oluyoruz. sonra bu yıkım etkisiyle intihar cinayetler olmuyor mu? evet oluyor. Bakın bu da ayrı bir nankörlük. karşı tarafın hayatını elinden alıyoruz. aslında bu en büyük nankörlüklerden biri. hiç tanımadığımız insanlara bile bazen zarar verebiliyoruz. bize en değer veren insana bile ne kötülükler yapıyoruz üstelik bazen karşılık olarak hep iyilik gördüklerimize de bunu yapıyoruz. daha bu say say bitmez. yani insan insana bile nankörlük yaparken kedilere nankör demek sizce de fazla değil mi? bence çok fazla. kediler nankör değildir sadece umursamazdır. hepsi bu.
