Vurup geçti. Şimdi spoiler vermekten de korkuyorum ama neyse. Filmle ilgili yüzeysel olarak söyleyebileceğim şu: Eşkiya filminde aşkı Kejeden Cumali için vazgeçen bir adamı görürüz. Ayla filminde Süleyman küçük kızı o kadar sevmiştir ki o da aşkından vazgeçer. Bu vazgeçme, sonradan tanıştığı birisini tercih etme hali beni derinden etkiliyor. Bana ihtiyacı olan yada bana bağlanan birine ben de bağlanıyorum. Bu farklı bir aşk, sevgi yada bağlanma. Beni bu filmlerdeki aşk değil aşktan da büyük olan o dostluk, o sevgi, o bağlanma etkiledi. Artık ne derseniz deyin bu o kadar güçlü bir duygu ki aşkın bile üstüne çıkabiliyor. Benim de karşıma böyle bir durum çıksa aşkımdan vazgeçer miyim acaba? Kendime hep bunu soruyorum. Yavuz Turgul sinemasındaki o damardan duygu, o koyu bağlanma Ayla’da da vardı. Gönül Yarası, Eşkiya, Aşk Filmlerinin Unutulmaz Yönetmeni, Gölge Oyunu, Muhsin Bey gibi filmlerde ağladığım gibi Ayla’da da ağladım. Etkisinden uzun süre çıkamadım.
