19.
-
üç
saat üç ayaktasın uyku tutmamış yine
ne yazıyorsun kara kara beyazlar üstüne
kalem biter hiç güvenme tükenmez diye
hayat bile sona erer günün birinde
sen hiç yalnız kalmadın mı
kalabalığın içinde
derdine derman aramadın mı
şişelerin dibinde
sözler sahteymiş
çek kendini adım adım
yüzler belliymiş
yağmurlarda aradığın
bulamadığın
üşenmişsin
hikayeni baştan anlatmaya
faydası yok
nefesini geçmişle yormaya
itiraf et seviyorsun hüznü kederi
acı besler uyandırır boşvermiş bünyeyi..
