filmde olen dostlarinin mezari basinda icki icip bir parcada uzerine doken adamlar vardı.
benim tanidiklarimdan da var dedem sarabi cok severdi diye en kaliteli saraptan alip onu mezara dokup ucuzu kendisi icen. (vallahi bi tanidik)
insan boyle durumlarda yani sevdiği oyle yatarken bazen mantikli dusunemiyor ve fikri neyse o an zikri de o oluyor. bi an icin ruhunun tat alacagini filan dusunuyor (:
ne kadar garip düşünceler değil mi? insan mantığını kaybedince cok farkli bir ture donusebilir ya.
umarim mezarda yatanlara ayakta olanlarin yaptıkları yuzunden bi kötülük dokunmaz.
her neyse filmi izleyince ki gecen sene yazin izlemiştim birden vire havayi karanlik soguk siyah gormeye basladim, birden kis geldi usudum filan (: yatacak bi araba ici mi bulsam diye dusunmedim degil.
ilginc filmdi
