okulumun marjinal hocası. özellikle dağınık saçları ve renkli güneş gözlüğüyle kimseyi iplemiyorum yürüyüşü vardır hasta olursunuz. bi kaç sene öncesine kadar dağınık saç-renkli güneş gözlüğü ikilisiyle uyumlu renkli buruşuk gömlekler giyerdi. hoca son yıllarda ütüye başladı. kendisini seven öğrencilerin hayran sevmeyenlerin düşman olduğu akademik şahsiyettir. ben de kendisiyle çoğu konuda farklı düşünsem de hayran olanlardanım. (bunu yazarken düşündüm) ders anlatırken sık sık ellerini ovuşturup ııı, eee dese de sinirlendiğinde bir çırpıda konuşur. bu herifin beni şaşkına uğratan başka bir özelliği de yazılarında çalıştığı okulu gözü kapalı eleştirir. bu dönemde cesaret abidesi olarak heykeli dikilir vesselam. bugüne kadar bir iki dersini almış arkadaş 'yaaa zafer'e söyledim' deyince bir kez daha zönk! oldum. 'ee ben ona da böyle diyorum' dedi. yani yurdum akademisyenlerine benzemez. bazen kendisini okul muhitindeki mekanlarda görüyorum. selam veriyorum, o da kibarlıktan neydi lan bunun adı bakışıyla selam veriyor. geçenlerde yine gördüm yanında çıtır sevgilisi vardı. zafer hoca hayran hayran bakıyordu. çay içerken bile rakı içercesine konuşan iki insan aşıktır kesin. yanlış anlama hocam yengemizdir. allah serseri şansı versin ispanyol kadını tipli gencecik hatunu kapmış adam. şaka şaka helal hoş olsun o karizmaya. bu kadar iltifata belki yüksek not alırım kendisinden. hayır yani alacaksam hemen vatandaşlık numaramı da veririm.
