ya yok abi yapamıyorum , gerçekten yeter. ne yazık ki bu hastalık insanı asosyalliğe çok fazla itiyor. 20 gündür yurtta yalnız kalıyordum, her şey çok güzeldi. sonra yanımda biri kalmaya başladı. allah belamı öle bir vermiş olacak ki aptal bir gavatla birlikte kalıyorum. çocuğa baksan istanbulun eliti falan. ama gerçekten sikip atıyor kafamı. akşam yemeğine beraber inmemeye dikkat ediyorum , tokum falan diyip geçiştiriyorum. her akşam cips,kraker alıyor . yemeye başladığında direk kulaklığımı takıyorum ve o da dik dik bakıyor . bir gram sikimde değil. ilk önce yiyecekleri vakumlamadan yemeyi öğrenmeli. insaniyetine bir şey diyemem ama cidden geberticem gibi hissediyorum bir gün.
onun dışında allah belamı baya iyi vermiş olacak ki yan odada kalan biri var. sürekli genzinden periyodik sesler çıkartıp duruyor. normal bir öksürme değil , 20-30 saniyede bir ve iğrenç bir tonda kusuyor gibi. yurt müdürünün tanıdığı imiş , gittim sordum müdüre genzinde problem varmış arkadaşın. tedavi parası benden ya da siktir olup başka gezegene git.
bunlar abartı gelebilir ama bu hastalığa sahip olanlar beni çok iyi anlayacaktır. ne kadar bunla yaşamaya beynini alıştırmaya çalışsan da beyin kabul etmek istemiyor. fiziksel bir olay çünkü , işitsel algı bozukluğu , frekans algısı,boktan bir olay.
fiziksel olduğu kadar da psikolojik bir olay. birisi kasıtlı olarak karşınızda sinir olmanız için şapurdatma ve hapşuruk sesi çıkarttığında tahrik olmuyorsunuz , beyin bilincinde oluyor. ama habersiz yakalanırsanız beynin savaş(karşıdaki kişinin ağzına sıç,gözlerini oy) ya da kaç(kulaklık tak, ortamdan uzaklaş) mekanizmalarını açığa çıkarıyor.
en kısa sürede ilaçla tedavi yönteminin bulunmasını ümit ediyorum , ederiz.
