PEYGAMBERLERDEN SONRA SORGULAMA VE AKIL YÜRÜTMEYE BAKIŞ
Dini yanlış anlayan hurafeciler, kendi bölgelerinde aklı kullanmayı küçümserlerler iken, başka dinlerin egemen olduğu ülkelerdeki mensuplarından akıllarını kullanmaları için onları sonuna kadar teşvik etmektedirler. Hıristiyanlığın, Yahudiliğin veya diğer dinlerin egemen olduğu ülkelerde doğan ve orada yaşayan insanlar, sorgulamadıkları, akıl yürütmedikleri ve mantık ilkelerini işletmedikleri zaman Allah hakkında uydurulan yalanlara, palavralara ve saçmalıklara inanacaklardır. Kilise’nin otoritesini ve isa peygamberin ilahlaştırılmasını sorgulamadan hem de ciddi bir şekilde sorgulamadan hakkı bulabilirler mi? Hindistan’daki kutsallık anlayışını sorgulamadan kişi doğruyu bulabilir mi? Bunları sorgulamak, o bölgelerdeki din istismarcılarının hışmına uğramak anlamına gelmez mi? Onlar demezler mi ki her şey akılla anlaşılmaz. Evet, hem de daha fazlasını söylerler.
Kilise Babaları, “isa; hem insandır, hem peygamberdir, hem Tanrı’nın oğludur, hem de Tanrı’nın bizatihi kendisidir” diye iddia edince Kilise’de bulunan ortalama bir Hıristiyan vatandaş, “Papaz efendi! Bunların her biri bir arada nasıl mümkün olur ki!?” diye sorar. Böyle bir durumda papazdan alınan cevap şu olmaktadır: “Tanrı seni kutsasın! Bu işler akılla anlaşılmaz! Bunlara inanmak gerekir. Sen yeter ki inan isa efendimiz sana öğretecektir.” Evet, şurası bir gerçek ki dogmaların egemen olması, ancak sorgulamadan ve akıl yürütmeden uzak durmaya bağlıdır.
