zaten dertli iken derdini elli etmenin ne anlamı var?
neden en azından yaşadığı kötü günlerle savaşacak gücü bulana kadar psikolojisi düzelene kadar ona destek olmayıp yanında mücede etmeyip kaçayım ki?
bir insanın hayata bağlanmasına yardımcı olmak için bile fedakarlıklar yapabilirim kalmış ki bu nişanlımsa hayatta bırakmam.
belki beraber daha çok zaman geçirince ondaki başka güzellikleri fark edeceğim, belki de onun beni bırakmaması için dua edicem belli mi olur?
belki hayatımın anlamıda amacı da o olacak.
her şey olabilir. ama hemen ayrılma ayrılmama planları yapmak yerine en azından psikolıjisi düzelene kadar, durumunu kabullenene, o şekilde yaşamaya, hatta belki yeniden yüzü gülmeye başlayana kadar ayrılmayı aklıma getirmezdim.
sonra da belki o ayrılmak ister yada ben onu hiç bırakmama kararı alırım belli olmaz
