ölüm gibidir biz tiryakiler için. zaman geçmek bilmez. hele bir de gece ise ve çevrede açık bir bakkal market ya da benzeri bir yer yoksa... bu durumda yapılacak 2 şey wardır: ya gidip annenin sigaralarından aşırırsın (pek tabi ertesi gün yerine koymak suretiyle) ya da hemen uyumaya çalışırsın. yoksa krizler fecidir, tecrübeyle sabittir.
