cok fazla basima gelen durum.
asla gülmeyecegim olaylara sirf bu gülünmemesi gereken yer parantezi yüzünden atak gecirir gibi gülebiliyorum.
bu durum cogu zaman cok yükselmis tartismalarin ortasinda o sinir bozuklugunun sebep oldugu kontrolsüzlükle de gerceklesebiliyor.
benim basima en ilginci sofra duasi esnasinda gelmisti. alt tarafi yemek yiyip sükretmenin bu kadar ciddi bir boyut kazandigi, adeta bir ritüele dönüstügü bir ortamda ilk kez bulunuyordum ve sofrayi terk etmek zorunda kalmistim.
insan gercekten de sonrasinda cok mahcup oluyor.
