Nisanda sınavlara hazırlanırken geceleri çalışıyordum kütüphanede. Normalde molalarım bir kahve bir sigara kadar olurdu, girerdim hemen içeri. Saat dörtle dört buçuk arasında da yarım saatlik uzun mola verirdim, iki sigara bir de sözlükte takılma molası. Kimsenin olmadığı kuytuda birkaç kanepe vardı, o kanepelerden birine oturur sabaha karşı soğuğunda titreyerek salaklanırdım*. Çok tatlı olurdu.
Şimdi de yatağımda olmak yerine kütüphane önündeki kanepelerden birinde olmayı istiyorum. En azından aklımda sadece vizelerin düşüncesi olurdu. Daha güzel.
