ikinci dünya savaşı arifesindeki Cumhuriyet dönemi Türkiyesi'nin, burjuva/aydın buhranının resmidir bu kitap. Tanpınar'ın harika anlatımıyla derinleşmiş ve kalplere dokunmuştur. eskiyle yeninin, kalple beynin çatışmasının sancılarını hissettirir. bunu öyle güzel bir şekilde yapar ki okuduğunuz birçok bölümde anlatımın güzelliğine hayran kalırsınız. örneğin şöyle bir cümleye rastgelebilirsiniz; 'Halinde solmaya yaklaşmış çiçeklerin daldırıldıkları suya kendiliğinden eğilişleri vardı'. bu cümle anlatmak isteyip dile getiremediklerimi özetliyor galiba.
yazarın anlatım gücünün yanında çağının meselelerine, kültür ve sanat hayatına, insan psikolojisine hakimiyeti dikkat çekici ki zaten bunlar bir sanatçının barındırması gereken donanımlar. sakin bir kafayla kendini vererek okunması gereken bir eser. yanınızda bir de sözlük olsun.
