bu sene temmuzda annemi kaybettik. babam zaten ölmüştü. kız kardeşimle yalnız kaldık.
gel zaman git zaman annemin 40'ı yaklaştı. mevlid okutacaktık evde. annemin arkadaşları, akrabalar, komşular falan çağırılacak, bir tane hoca bulunacak, kuran okutulacak...
gelin görün ki eve köpek bağlasan durmaz... annem aylardır hasta olduğu ve hastalığı 24 saat bilfiil yanında durmayı gerektirdiği için evin asgari tertibini sağlamak ötesinde iş yapamamıştık zaten. annemin ölümünden sonraki 1 ayda da kardeşimle iyice dağıtmıştık. doğru düzgün yemek de yemiyorduk ama yersek de tabak-çanağı yemek yediğimiz yerde bırakıyorduk. evde duramadığımız ve sürekli dışarı çıktığımız için eve sadece üstümüzü değiştirmeye geliyorduk. evin her yerinde bulaşıklar, kirli çamaşırlar, çantalar, yerlerde kırıntılar ve ölümüne toz vardı.
acilen ve derinlemesine bir temizlik yapılması gerekiyordu.
temizlik yapacağımız gün, sabah uyanmadan önce bir rüya gördüm. annem beni telefonla aramıştı. "ee n'apacaksınız bugün?" dedi. ben de "işte evi temizliycez anne," dedim. "asiye abla gelecek, camları silecek. biz de geri kalanını halledicez." kardeşimi göstererek, "e bu hala yatıyo" dedi. kardeşim uykuyu sever. annem, temizlik yapılacağı zamanlarda öğlene kadar uyumasına çok kızardı. "kaldırırım birazdan" dedim. "kaldır da onunla da bi konuşayım," dedi.
buraya kadar bir tuhaflık yok aslında. tuhaf olan şu ki bu rüyadan sonra uyandım, kardeşim de kısa bir süre sonra uyandı ve dedi ki: "annemi rüyamda gördüm. temizlikle ilgili bir şeyler sordu."
