en az beni özlediği kadar kendsini özlediğim, gittiğim her şehirde belki o bilmese bile düşüncelerimde bile olsa yanımda onu da götürdüğüm, gülüşüyle * en kötü anlarımı en güzele çevirebilen, bu sıralar çok gezdiğim için bir süreliğine ondan ayrı kaldığım, aynı zamanda beni çok korkutmuş ve üzmüş yazar insanı...
kişisel edit: bu benim 500. entryim olmasa da bu entry hakkımı ona yazarak kullanmak istedim. ***
