çocukluğumu hatırladım. ırmak kenarında bir kasabaydı. yağmur yağdığında pencerenin önüne geçer yağmurun cama vuruşunu, doğaya can verişini izlerdim. o camın kenarında hayaller kurardım. büyük insan olurdum. görürdüm kendimi bir şeylerin ortasında. büyük yerler gelirdi gözümün önüne.
ah be yağmur. ıslat yüzümüzü de görmesin kimse gözyaşlarını.
